New on TikTok: Bölüm Başlığı: Mevsimlik çalışma izninin dönüştürülmesi: Neden izin süresinin dolması yabancı işçiyi engelleyemez Podcast – Türkçe Versiyon Günaydın ve Göç Hukuku podcast’imizin yeni bir bölümüne hoş geldiniz. Bugün, idarede hâlâ yanlış uygulamalara ve gereksiz davalara yol açan temel bir konuyu ele alıyoruz: mevsimlik çalışma izninin bağımlı çalışma iznine dönüştürülmesi ve özellikle mevsimlik iznin süresinin dolmasının bu dönüşüm talebini geçersiz kılıp kılamayacağı meselesi. Hareket noktamız, Ligurya Bölgesel İdare Mahkemesi’nin yedi Temmuz iki bin yirmi beş tarihinde yayımlanan bir kararıdır. Olay basittir: Mevsimlik çalışma iznine sahip bir yabancı işçi, dönüşüm talebini iznin süresi dolduktan sonra yapar. Valilik bu talebi reddeder ve dönüşümün yalnızca izin hâlâ yürürlükteyse mümkün olacağını ileri sürer. Ret kararı ilk olarak işçinin yazılı görüşleri dikkate alınmadan verilmiş, ardından neredeyse otomatik bir şekilde aynı gerekçeyle tekrar edilmiştir. Mahkeme bu yaklaşımı tamamen reddeder ve yerleşik içtihata açıkça atıfta bulunur. Kararda şu ifadeye yer verilir: “Oturma izninin dönüştürülebilmesi için, müracaat sırasında geçerli bir oturma izninin ibraz edilmesini gerektiren herhangi bir yasal düzenleme bulunmamaktadır.” . Bu tespit son derece önemlidir, çünkü idarenin yıllardır uyguladığı bu şartın hiçbir hukuki dayanağı olmadığı net şekilde ortaya konmaktadır. İtalyan Göç Yasası, mevsimlik iznin dönüşüm talebi sırasında geçerli olmasını şart koşmaz. İkincil mevzuat bunu şart koşmaz. Hiçbir bakanlık genelgesi böyle bir zorunluluk getirmez. Kanunda öngörülmeyen bir şartın idare tarafından eklenmesi, yabancı işçinin çalışma sürecini doğrudan olumsuz etkileyen hukuka aykırı bir kısıtlama yaratır. Cenova’daki olay bu tür sapmaların etkisini çok net gösterir. Mahkemenin iki ayrı ihtiyati kararına rağmen, Valilik hareketsiz kalmış ve izin süresinin dolmasını gerekçe göstermeden talebi yeniden değerlendirmeyi reddetmiştir. Ancak mahkeme çok nettir: İdare dosyayı yeniden ele aldığında dönüşüm talebinin esasını incelemeli, bağımlı çalışma için gerekli maddi koşulların mevcut olup olmadığını değerlendirmeli ve başvuru sahibinin sürece katılımını güvence altına almalıdır. Mahkeme ayrıca Valiliğin işçinin sunduğu prosedürel beyanları incelemediğini ve bunları “kabul edilemez” diyerek gerekçesiz biçimde reddettiğini de belirtir. Bu da hukuki çerçevenin yanlış yorumlanmasına ek olarak ciddi bir usul hatasıdır. Bununla birlikte, asıl nokta tek bir cümlede özetlenebilir ve sıklıkla göz ardı edildiği için açıkça vurgulanmalıdır: Mevsimlik iznin süresinin dolması dönüşümü engellemez ve engelleyemez. Dönüşüm mekanizmasının amacı, yasal çalışma sürekliliğini güvence altına almak ve mevsimlik işçilere hâlihazırda kurulmuş iş ilişkilerini istikrarlı hâle getirme imkânı sunmaktır. Bu süreci, kanunda yer almayan biçimsel bir şarta bağlamak hem işçiyi hem de işvereni mağdur edecek mantıksız sonuçlar doğurur. Ligurya Bölgesel İdare Mahkemesi’nin kararı, bu nedenle, çok önemli bir mesaj verir: İdare, dönüşüm taleplerini süre doldu mu dolmadı mı diye bakmaksızın esas üzerinden değerlendirmelidir. Eğer geçerli bir iş teklifi varsa ve diğer koşullar sağlanmışsa, dönüşüm talebi, mevsimlik izin süresi bitmiş olsa dahi, incelenmek zorundadır. Bu mesaj herkes için önemlidir. İşçiler için, çünkü mesleki entegrasyon süreçlerinin var olmayan bir şarta dayanarak kesintiye uğratılamayacağını teyit eder. Valilikler için, çünkü uygulamalarını yasaya ve yerleşik içtihada uygun hâle getirmelerini zorunlu kılar. Hukukçular ve uzmanlar için ise, ulusal düzeyde artık oturmuş bulunan bir yorum çizgisini bir kez daha doğrular. Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Dönüşüm mekanizmaları, çalışma ilişkileri ve ikamet istikrarı konusundaki yargı gelişmelerini yakından takip etmeye devam edeceğiz, çünkü göç politikasının gerçek işleyişi büyük ölçüde bu alanlarda şekillenmektedir.

https://ift.tt/qrbTQaP